قرص بیماری زونا SECRETS

قرص بیماری زونا Secrets

قرص بیماری زونا Secrets

Blog Article

زمانی که جویای کمک می شوند اغلب به دلیل خود بیماری نیست، بلکه به دلیل شرایطی است که همزمان با آن بیماری وجود دارد، مانند اضطراب یا افسردگی یا مشکلات دیگر

مژده شرف عاشوری من مژده شرف عاشوری هستم؛ لیسانس مترجمی زبان انگلیسی و فوق لیسانس فیزیولوژی ورزش که سال‌هاست به صورت تخصصی می‌نویسم و ترجمه می‌کنم.

فرد مبتلا به پارانوئید دائما به همسر خود شک دارد و رفتارهای خشونت‌آمیزی از خود بروز می‌دهد.

بثورات مشخصه زونا به طور معمول پس از یک دوره اولیه سوزش، سوزن سوزن شدن، خارش یا ایجاد لکه در ناحیه آسیب دیده ظاهر می‌شوند. بعد از گذشت چند روز، بثورات به صورت نوار مانند در امتداد مسیر عصبی (به نام درماتوم) ظاهر می‌شوند و تنها بر یک طرف بدن تأثیر می‌گذارند.

علائم بسته به جایی که در بدن ظاهر می‌شوند می‌توانند ماهیت متفاوتی داشته باشند. برای مثال، اگر ویروس روی عصب چشم تأثیر بگذارد، به زونای چشمی مبتلا می‌شوید.

سر و کار داشتن با افراد پارانویید بسیار مشکل است زیرا بسیار زودرنج هستند و رفتارشان معمولاً خصمانه‌است و از نظر احساسی بسیار بسته و نسبت به هر فعالیتی بی میل هستند.

علاوه بر داروهای ضد ویروسی، چندین روش دیگر نیز برای کمک به مدیریت علائم زونا وجود دارد، از جمله:

کریپلین با استفاده از این ریشه لغوی این بیماری، نامی جهت تشخیص افکار توهمی به وجود آورد. بنا به تعریف او هرگونه افکار توهمی، بدون احساسات خودآزارانه، در این دسته می‌گنجند.

غذاهای بسیار فرآوری‌شده: چیپس و سایر تنقلات پرچرب، نوشابه‌های گازدار یا انرژی‌زا، انواع کیک و شیرینی و غذاهای سرخ شده اغلب سرشار از نمک، قند و اسیدهای چرب امگا ۶ هستند که همگی ممکن است باعث التهاب و تضعیف سیستم ایمنی شوند.

احتمال بیشتری وجود دارد که فرد بعد از سن ۴۰ سالگی دچار زونا شود و این خطر با افزایش سن ادامه پیدا کند.

مهم است که به یاد داشته باشید که بیماری زونا نادر است. بسته به بدن افراد، این عارضه می‌تواند تهدید کننده زندگی باشد. اگر ضایعات پوستی عجیبی دارید، مهم است که به زودی به پزشک خود مراجعه کنید.

بیش از افراد عادی از حساسیت، زودرنجی، شکاکی، بدبینی و یک دندگی بهره‌مند است و چه بسا همین ویژگی‌ها و حالت‌های متفاوت است که موجب شکل‌گیری اندیشه‌های حمام رفتن در بیماری زونا عمیق در او می‌شود.

پزشک معمولا بیماری شینگلز را از طریق معاینه‌ی بدنی و با ارزیابی ظاهر بثورات و تاول‌های روی بدن تشخیص می‌دهد. با این حال، در بعضی موارد، از مایع داخل تاول‌ها نمونه‌برداری می‌کند و آن را برای بررسی وجود ویروس به آزمایشگاه می‌فرستد.

بیشتر بدانید: چه عواملی باعث ایجاد لالی انتخابی می شود؟

Report this page